De aanval

Teorak reed met zijn paard door de geplaveide straten van Osgiliath. In al zijn pracht en praal stond de stad om hen heen, en hij hield halt op een prachtig gemarmerd plein. Hij hielp Avari van zijn paard, en knikte. "Waar zetelt de koning tegenwoordig? osgiliath, of Minas Tirith?" Hij leek het wel te weten, maar hield zich op het moment maar even van de domme.. Des te beter...

''minas tirith'' zei avari.
komt u nog even mee? vroeg ze.
ik heb heerlijke wijn vanuit het levende woud. zei avari.
en ze liep sjarmant en sierlijk de trap op naar het paleis.

"Graag!" Teorak liet zijn paard ergens staan in een openbare stal, en hij liep snel achter haar aan.

avari stapte naar de houten tafel toe ..
schonk 2 bekers in met wijn..
''uhm waar zullen we op toosten? ''lachte avari

"Op de tegenslag die de mens aan het Oosten levert!" Teorak glimlachte, en sloeg de wijn in één keer achterover. "Goede drank. Een goed huis. Maar ik zal moeten vertrekken."

avari lache..
''oke op de tegenslag'' en avari klokte het ook in 1 x naar achteren .
''moet je nu al weer weg?'' avari keek verdrietig naar teorak..

"Ja." Teorak slikte. Hoe ga ik me hier weer uit praten...? Dacht hij chagrijnig. "Ik.. Ik moet weg." zei hij haastig, en hij maakte aanstalten weg te lopen.

''Wacht!!'' riep avari .
neem dit mee. avari gaf een flesje met een wit mengsel er in.
als je ooit gezeldschap,versterking met een gevecht of ergens behoefte aan heb.
draai dan dit flesje open . zeg mijn naam: eowyn avari ..
ik zou dan spoedig mogelijk bij je zijn .. ze gaf het flesje en gaf teorak een kus op zijn voorhoofd.

"Hantanyel, an mellon Avari.." Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd, en liep naar buiten.

Hij pakte zijn paard, een zwart gevaarte, met lange manen en lange sokjes, en hij sprong snel op het paard. Zijn paard steigerde vurig toen hij de tugels vastpakte, en Teorak wuifde naar Avari...



Opeens schoot er uit het niets een vuurbal over de stad. Een mengeling van doodskreten en soldatengeschreeuw was te horen in de straten, en Teorak zag een vuurzee zich voor hem verspreiden.. Hij reed als de gesmeerde bliksem terug naar het paleis, en rende met paard en al de trappen op. Hij stormde door de poort, en keek geschokt naarbinnen. Avari stond er nog.

"Osgiliath wordt aangevallen, vrouwe..."

avari schrok toen ze teorak weer naar binnen zag stormen.
'' ik weet dat Osgiliath word aangevallen'' zei ze.
mijn mannen zullen er alles aan doen omdat te voorkomen ..

"Ballen van vuur.. Dit is hekserij." Zei hij met een kwade grimas. "De stad moet worden gëvacueerd!" Riep hij gefrustreerd uit.

'' het volk en ik zullen doen wat we kunnen ''
en lukt het niet dan zullen wij ten ondergaan met Osgiliath ..
teorak! ga weg!.. jij kan je zelf nog redden avari keek hem smeekend aan .
ik red me wel .. hou de fles goed bij je.

"Ik laat geen mensen in de steek, als ze hulp nodig hebben." Teorak's uitdrukking werd doodserieus, en hij liet zijn paard zich draaien. "Kun je vechten?" vroeg hij aan Avari.

''ja'' zei avari en ze begon te lachen ..
''Wacht even 2 minuten '' ze rende de trap op in het kasteel .
en kwam 2 minuten later terug met 2 zwaarden op haar rug gekruist.
en haar in 1 staart handschoenen aan , broek en een soort harnas ..
'' ik ben er klaar voor'' ze liep naar teorak toe . deed haar helm op .
'' ik mag andeers nooit vechten '' ik mag pas vechten als de man het aanbied.
dus ik ben je eeuwig dankbaar.
ze maakte een sit stand(vrouwelijke buigen weet niet hoe je eht noemt)

(Ik snap wat je bedoelt )

"Dan is het genoegen aan mijn zijde." zei Teorak galant, en hij hielp haar op zijn zwarte paard. "Tijd om wat orqu af te slachten..." Hij trok zijn grote slagzwaard, en reed met een noodvaart de trappen af. Ze kwamen weer aan op het plein, verder de stad in, en daar was al een verzameling van troepen gaande.. Teorak salueerde met zijn zwaard naar de mannen die er klaarstonden, en hij wees naar de poort aan de Oostkant van de stad. "Daar zullen ze proberen binnen te komen!" riep hij vlug, waarna hij anar de poort reed.

Hij en Avari kwamen net op tijd, om de poort te zien breken, en daar stormde een gewapende macht binnen, zo'n 1000 orks stroomden naar binnen, begeleidt door wrgs (wolf-hyena's met een overmaatse groeispurt XD). Ook waren er veel trollen waaronder een oude bekende van Teorak.. Hij trok wit weg, en spoorde de andere mensen aan om te vluchten of te vechten..

avari trok haar zwaarde ook en ging op de kont van het paard staan .
'' kom maar op orkie ork ''
van allebei de kanten kwamen de orks naar hun en de dorpelingen toe rennen .
'' ee linkse een rechtse'' ee binnenwaars zijwaard. oogen uitpeulen en ohh wat ben jij nu een mooi orkje zei avari die orks zat af te slachten van achteren . en ze half zat te veminken ..
kom op teorak .. ik hou het niet lang meer vol op 1 plek .. het worden het er teveel .

Udrûm stormde met slagzwaard in de hand door de poorten van de stad. Hij brulde machtig, en liet zijn gropeje strijdtrollen een charge uitvoeren. Hij rende zelf mee, totdat hij Teorak zag.. "Sing... Uhk-lat mat!" (Jij... Jij gaat eraan!) Riep hij uit, en hij stormde kwaad in op Teorak en zijn metgezellen.

"IK BEN EEN BEETJE DRUK!!!" Riep Teorak, die met zijn zwaard met een handvol orks aan vechten was. Hij reeg er een paar aan zijn zwaard, door alledrie hun hoofd heen. Opeens klonk achter hem een enorme brul.. Een zware voet schopte hem opeens weg, en hij belandde ergens op de grond, vlakbij Avari.. Hij kuchtte, en voelde gebroken... Hij was erg duizelig, en probeerde zijn zwaard te grijpen, alleen hij kon het niet vinden. Opeens trapte er een voet op zijn pols,. en teorak schreeuwde, toen een Ork zijn hoofd naar hem toeboog, en hem beet in zijn nek.

avari pakte het paard sprong er met een wip op .
ze galopeeerde op teorak af ging naast het paard hangen .
maakte de ork een koppie kleiner(heeft eigelijk helemala geen hoofd meer) en pakte teorak bij zin kraag en sleurde hem terpaard mee .
ze galopeerde op het kasteeel af pakeerde het paard n het kasteel .
en sleurde teorak mee naar een veilige plek .
als osgiliath zou vallen dan zoude zei nog veilig zijn .
ze legde het hoofd van teorak op haar schoot en streek met haar satijne handen door zijn haar.
''asjeblieft teorak blijf leven'' even volhouden je bent nu veilig .
ze moppelde een liedje naar teorak .

Teorak hield één hand op zijn bloedende keel. "Dat stuk orqu heeft me een stuk vlees ontfutseld.." Hijgde hij buiten adem.. "Trollen.. Udrûm.. Generaal van Mordor.. Osgiliath.. Osgiliath mag niet vallen..." zijn ogen stonden wazig, en hij keek met open ogen anar het plafond, en Avari's gezicht, "Osgiliath mag niet vallen..."

'' er is niks meer aan te doen teorak''
Osgiliath gaat vallen . ze zijn met teveel en ze zijn te sterk .
teorak . ga zodra je sterker en beter bent naar me vader .
ga hem waarschuwen dat ze ook naar he toe komen .
hij zal de volgende slachtoffer worden .
in die tijd ga ik proberen Osgiliath op te knappen ..
''ga nu maar rusten'' zei avari ..

Teorak's hand greep naar Avari's kin, en pakte deze zachtjes vast. "Je begrijpt het niet.. Als dit gebeurt, is niemand meer veilig.. De bres zal gemaakt zijn.. En niet meer te repareren.. Ik moest naar Umbar. Ik moest de vloot heroveren... Het is mislukt... Ik treuzelde..." Hij liet een traan rollen. "Einde van Gondor.. Als Osgiliath valt.."

''teorak!'' je kan niks doen . Osgiliath word vernietigd ze zijn te sterk . en wij 2 kunnen ze niet alleen aan .''begrijp det nou'' jij bent veilig en dat is het belangrijkste.
laat het gaan ''hij die snel genoemd word'' zou niet zomaar deze stad krijgen .
avari veegde de traan weg van teoraks gezicht..
ze gaf hem een kus op zijn voorhoofd weer.
ga asjeblieft naar me vader teorak .. hij zal de volgende zijn .
'' alles komt goed.'' ze lachte zachtjes maar bezorgt naar teorak.

Ondertussen ramden de trollen van Udrûm op de deuren van het paleis. Ze werden bestookt met pijlen, maar de meesten bleven toch steken in hun pantser...

"Badz-za doraz! Nanulg..." (Open die poort! Of anders...) Brulde Udrûm razend. "Bos sharas-hai! Badz-za doraz!" (VErvloekte mensen! Open die poort!). Hij brulde en tierde, maar de poort begaf het niet, noch werd hij geopend. Hij nu maar rotsblokken naar de verdedigingswallen.. Het zou niet lang duren voordat Osgiliath werd verovert...

Teorak hoorde de stem van Udrûm, en keek Avari gekweld aan.. "Hoor je dat? Dat is de stem van de generaal.. Geef opdracht aan je laatste soldaten om.. Om.. Te richten op hun ogen... Niets anders.. Steek de vuurtoren aan in de haven, leidt de orqu af..." Zei hij moeizaam, en hij richtte zich op. "Wij zullen vechten, en niets anders.." Zei hij. "Tot de dood... Dan zal de stad duur verkocht worden.." Zei hij ernstig, en gekalmeerd. Hij pakte zijn boog van zijn rug, en pakte een hoop pijlenkokers uit de wapenkamer in de kelders..

"Kun je richten?" Vroeg hij met een bedrukte glimlach aan Avari.